Benim Değil

Ah öyle farksız ki,

İstanbuldaymışım

İzmir ya da Ankaradaymışım.

Koşarken takılmış

Yere kapaklanmışım.

Sonra kim var ki bakacak bana,

Sen düşmüştün değil mi, diyecek?

Ben düşmüştüm değil mi?

Dizlerim hissiz, düşmek bir alışkanlık...

Demin koyu bir gölge,

Demin benim değil.

Yeterince acı ve

Bütün bu olasılıklar.

Bakmadım, gülmedim.

Annem görse kızardı.

Bir centilmen bile değildim,

Başka bir şey vardı.

Benim değil,

Benimle değil,

Bu çok zor işte.

Sözleri var, ortası koyu beyaz

kenarlarında mavilikler,

Parçalı bulutlu sözler

Ve bana değiller.

Tüm o bulutları tek nefesle içine çekesi geliyor insanın...

Karşı koymak zor işte.